Wystawa malarstwa Pawła Sobierajskiego
GALERIA PRAC
FOTORELACJA Z WERNISAŻU
Paweł Sobierajski to młody artysta związany z Inowrocławiem i Bydgoszczą, już dziś nazywany niekiedy kujawskim Nikiforem. Urodził się w 1997 roku w Inowrocławiu. Jest osobą w znacznym stopniu słabowidzącą, jednooczną. Choruje na jaskrę i oczopląs. W pracy posługuje się jedynym szczątkowo sprawnym okiem, które zachowało 30 stopni zawężonego pola widzenia.
Od najmłodszych lat był uczniem KPSOSW im. Louisa Braille’a w Bydgoszczy – najstarszej szkoły dla niewidomych w Polsce. Tu zdobył podstawowe wykształcenie zawodowe i odnalazł własną drogę twórczą. Swój talent odkrył w pracowni plastycznej u mgr Małgorzaty Steinmetz-Gackowskiej. Zaczął tworzyć pod koniec szkoły podstawowej. Zważywszy na poziom funkcjonowania wzrokowego wypracował swoistą technikę twórczą. Choroba wpływa na męczliwość wzroku, zaburzenia w percepcji przestrzeni oraz widzenie barw.
Artysta każdą pracę rozpoczyna od nakreślenia na wolnej płaszczyźnie grubych, wyraźnych konturów. Czyni to z pomocą czarnego markera, kredki lub ołówka. Gdy kompozycja, złożona z wydzielonych kształtów, jest gotowa – przystępuje do wypełniania ich barwami. Sam wyjaśnia: „Wszystko jest kolorowe, bo kolory są takim żywym blaskiem”. Znakiem rozpoznawczym jego twórczości jest właśnie feeria barw – intensywnych i różnorakich – kładzionych pieczołowicie i z pasją, jedna za drugą, w odseparowanych ramami przestrzeniach. Barwy muszą do siebie pasować – w sensie estetycznym, ale i symbolicznym.
Paweł nie tytułuje prac, dopytany, opowiada o ich przekazie, skojarzeniach, znaczeniu emocjonalnym barw i przedstawionych elementów. Tematykę obiera instynktownie: „Zobaczymy, co mi dziś wyjdzie” – mówi, siadając do pracy i pochylając się tak blisko jak może nad kartką papieru, płótnem, kawałkiem kartonu, deską lub samodzielnie oszlifowanym plastrem ze ściętego drzewa. Choć sam bez formalnego wykształcenia plastycznego, przygotowania warsztatowego, tym bardziej w zakresie historii sztuki czy estetyki artystycznej, powtarza czasem, z przymrużeniem oka, zasłyszaną o sobie opinię: „Maluję jak Picasso”. I rzeczywiście, w stylu Pawła Sobierajskiego można dostrzec elementy różnych nurtów i kierunków: z pewnością zgeometryzowanie i prymitywność formy rysunku, intensywność i różnorodność barw. Deformacja czasem multiplikacja przedstawianych obiektów, perspektywa jest zmieniona lub jej wprost brak, zakłócenia w stosunkach przestrzennych, przedstawienia zakorzenione w codzienności, ale często z elementami nierealistycznymi – gdzieś między marzeniami a rzeczywistością. Konkretność, banalność i prostota mieszająca się z metafizyką i teologią.
Uwarunkowania zdrowotne i środowiskowe pozwalają wpisać twórczość malarską artysty do nurtu art brut, outsider art, sztuki naiwnej, prymitywizmu, plastyki nieprofesjonalnej, malarstwa dziecinnego, spod ręki młodego acz dorosłego i doświadczonego przez życie twórcy. Paweł poświęca pracy każdą wolną chwilę, cechuje go pracowitość, staranność, energia, optymizm, ale i doświadczenia życiowe…
Technika – ulubiona, acz w znacznej mierze podyktowana możliwościami wzrokowymi – to pastel olejny, rzadziej farba akrylowa. Upodobał je sobie ze względu na intensywność barw i fakturę kolejnych warstw pokrywających podłoże o innej fakturze początkowej.
Paweł Sobierajski nagradzany był w wielu konkursach i przeglądach plastycznych, krajowych i międzynarodowych, zdobywając uznanie jury.
Michał Frąszczak - kurator wystawy
Wernisaż wystawy: 24.09.2021, godz. 18:00
Wystawa potrwa: 24.09 – 19.11.2021 r.